29 maja 2020 roku zmarł pisarz Jerzy Pilch, prozaik, dramaturg, felietonista i scenarzysta. Pozostawioną po nim pustkę, wypełnią jego książki, licznie doceniane przez czytelników i krytyków literackich.
Jerzy Pilch urodził się 10 sierpnia 1952 roku w Wiśle. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Karierę pisarską rozpoczął jako krytyk literacki, a następnie został felietonistą w czasopismach kulturalno-literackich.
Na rynku książkowym zadebiutował w 1988 roku, wydając „Wyznania twórcy pokątnej literatury erotycznej”. Od razu został za nią nagrodzony przez Fundację im. Kościelskich. To zapoczątkowało liczne wyróżnienia kierowane pod jego adresem. W 1998 roku został laureatem Paszportu „Polityki” za „Bezpowrotnie utraconą leworęczność”, a za powieść „Pod Mocnym Aniołem” otrzymał Nagrodę Literacką „Nike”.
Pozostawił po sobie 28 książek i dziesiątki felietonów. Jego dwie powieści – „Spis cudzołożnic” i „Pod Mocnym Aniołem” doczekały się ekranizacji. Napisane przez niego książki dotyczyły otaczającego go świata. Opisywał go poprzez charakterystyczne dla siebie połączenie ironii i wnikliwej oceny, szczerej i pozbawionej lukru.
Nasz subiektywny TOP 3 powieści Pilcha prezentuje się następująco:
- „Pod Mocnym Aniołem”
Jedna z najpopularniejszych powieści, o alkoholu w połączeniu z samotnością, miłością i nadzieją. Powieść wyróżniona Literacką Nagrodą ”Nike”, zekranizowana przez Wojciecha Smarzowskiego w 2014 roku.
- „Miasto utrapienia”
Niby zwykła historia głównego bohatera, Patryka Wojewody, ale przedstawiona z przewrotnością, humorem i bardzo celnie trafionymi uwagami dotyczącymi naszego świata.
- „Tezy o głupocie, piciu i umieraniu”
Dla odmiany zbiór felietonów. Komentuje na swój sposób świat polityki, kultury i sportu. Fanom tych krótszych form polecamy również „60 felietonów najjadowitszych”.