W ramach dni papieskich obchodzonych w Zabrzu, w czwartek 7 kwietnia, w Wypożyczalni Popularnonaukowej toczyła się żywa dyskusja wokół wierszy Karola Wojtyły.
To już 17 lat minęło od śmierci, największego Polaka w historii, św. Jana Pawła II. Jak co roku biblioteka zabrzańska wspólnie z zabrzańską sekcją Klubu Inteligencji Katolickiej uczciła Jego pamięć, organizując w ramach Zabrzańskich Dni Papieskich, wieczór literacki w oparciu o twórczość poetycką Karola Wojtyły.
Spotkanie otworzyła krótka dyskusja o roli św. Jana Pawła II w historii Polski i świata, w przeobrażeniach które dokonały się w świadomości milionów ludzi, co zaowocowało w konsekwencji przemianą naszych losów na niespotykaną wcześniej skalę.
Kolejny etap wieczorku literackiego stanowiły już prezentacje tekstów poetyckich Wielkiego Polaka. W ciszy i głębokim skupieniu jego uczestnicy wysłuchali kilkunastu tekstów, głównie z cykli „Kamieniołom” (1956 r.), „Matka” (1950), „Profile Cyrenejczyka” (1958) oraz „Myśląc Ojczyzna…” (1974). Ukazywały się i nadal będą ukazywać na temat tych wierszy liczne opracowania teoretyczno, historyczno i krytyczno-literackie. Zawsze jednak najciekawsze zdają się te wypowiedzi i opinie powstające na żywo, po kolejnym odczytaniu i przeżyciu jego treści w środowisku osób, które zdecydowały się na takowe wspólne doznania. Kontynuatorem „duchowości” wierszy Jana Pawła II może bowiem być każdy z nas, kto tylko zechce odkrywać bogate tych wierszy znaczenia, nawet wówczas, gdy ich literacki kształt zdaje się nam chropowaty, niejasny czy nawet zagmatwany. W całej twórczości Autora dominuje przekaz filozoficzny, medytacja człowieka odkrywająca coraz to inne i nowsze źródła świętości w świecie natury i tajemnicach człowieczeństwa, własnego i bliźnich.
Jak zawsze po takim spotkaniu pozostaje w nas pewien delikatny niedosyt i jest to z pewnością wystarczający argument aby się spotkać ponownie.
